ژان پیاژه

ژان پیاژه که بین سال های 1896 تا 1980 زندگی می کرد، روانشناس بزرگی است که نظریه های شناخته شده ای را از خود به جای گذاشته است. کارهای او درباره ی مراحل رشد و تکامل کودکان خلاصه می شود. ژان پیاژه نقش بسیار مهمی در شکل گیری تئوری شناختی داشت و روی بسط موضوع فیزیولوژی رشد هم بسیار تلاش کرد.

ژان پیاژه در روز نهم آگوست 1896 در سوئیس زاده شد و در روز شانزدهم سپتامبر 1980 در همان کشور درگذشت. در دوران کودکی، به عنوان فرزند اول خانواده، خیلی زود علایق خاصی در او پدیدار شد. مادر او ربکا جکسون نام داشت که کشف کرد ژان کوچک، علاقه ی عجیب و شدیدی به علوم و مخصوصا تمایلات و سائق های عصبی خودش داشت. با این حال پدر او آرتور که استاد رشته ی ادبیات بود، بسیار به مطالعات خود اهمیت می داد و بعدها ژان پیاژه هم همین صفت را از پدرش یاد گرفت و پیاده کرد. در سن ده سالگی علاقه ی شدید ژان به نرم تنان و خصوصا حلزون ها باعث شد به موزه ی تاریخ طبیعی محلی برود و ساعت های متمادی به نمونه ها خیره شود.

پس از دبیرستان

بعد از اتمام سال های دبیرستان روان شناس بزرگ آینده به دانشگاه رفت را در رشته ی جانورشناسی به تحصیل علم بپردازد. در نهایت در سال 1918 پیاژه از دانشگاه فارغ التحصیل شد و دکتری خود را در رشته ی علوم طبیعی اخذ نمود. در همان سال ژان که بسیار به علم علاقه مند بود، تحت نظر کارل یونگ، در دانشگاه زوریخ به مطالعه ی فیزیولوژی پرداخت. در همان زمان بود که علاقه ی فزاینده ای به روانکاوی در وی پدیدار شد. در سال آینده به مطالعه در زمینه ی فیزیولوژی غیرنرمال در پاریس پرداخت.

مراحل رشد کودک

کار برجسته و بارزی که در طول زندگی حرفه ای ژان پیاژه ثبت شده است، توصیف مراحل رشدی یک کودک است که به شرح رو به رو می باشد: مرحله ی حسی حرکتی از بدو تولد تا دو سالگی، مرحله ی پیش عملیاتی بین سه تا هفت سالگی، مرحله ی عملیاتی از هشت تا یازده سالگی و مرحله ی عملیات رسمی از دوازده تا پانزده سالگی.

دلیل مرگ ژان پیاژه هیچ گاه معلوم نشد. او هشتاد و چهار سال زندگی کرد. با این که آثار و کارهای مهم و طوفانی ای که پیاژه انجام داد برای همگان شناخته شده است، کارهایش از گزند منتقدان در اما نبود و برخی از متخصصان بر این باور اند که تفاوت های ژنتیکی افراد باعث می شود آن ها الزاما مراحلی را که ژان پیاژه گفته، پشت سر نگذارند.